21.yüzyılın sefilleriyiz.Neden mi?Çünkü hepimiz çok yalnızız ve beraber yaşama becerimizi kaybettik.Medeni olduğumuzu düşünenler var.Peki nedir medeni olmak yada medeniyet?Saatte 300 km hızla giden bir otomobil üretmek midir medeniyet,yoksa Hubble teleskobuyla uzayı araştırmak mıdır?Bana sorarsanız her ikiside medeniyet değildir.Teknolojik gelişmelerle medeniyet kavramını açıklayamayız.Medeniyet kavramı çok geniş bir kavram olmakla beraber,esasında beraber yaşayabilme ve yaşatabilme becerisidir.Teknolojide ileriye gitme, yeni makineler üretme,gökdelenler inşa etme gibi eylemlerimiz medeniyet kavramının içini doldurmaktan öte medeniyet kavramının içini boşaltan ve insanları gitgide yalnızlığa sürükleyen vazgeçemediğimiz çılgınlıklarımızın en tehlikelisidir.Teknolojik insan yalnız insandır.Medeni insan ise tek başına bir toplum gibidir.Tarihi serüven içerisinde kurulan ilk şehirlere bakıldığında bu şehirleri kuran insanların birlikte yaşama arzusu içerisinde oldukları ilk göze çarpan şeydir.Bu insanlar neden şehir kurdu yada neden birlikte yaşamak istedi sorularına verilebilecek en güzel cevap,bu insanların zihin dünyasında var olan medeniyet olgusu gerçeğidir.Kısaca denilebilirki,şehirleri teknoloji değil medeniyet kurmuştur.Artık medeniyetin teknoloji olduğunu düşünmek yanlışından vazgeçip,medeniyetin tüm insanların zihinlerinde hep var olmuş olan,iyi ve güzeli aramada ona hep yol gösterici olan,tüm insanlarla birlikte bir bütün gibi yaşama ilkesini bizlere sunan bir kurtuluş çaresi olduğunu anlamamız gerekir.
ONUR KARTAL
0 yorum:
Yorum Gönder